(โรมานซ์) คีรีศิธร นครแห่งรัก

เปิดให้อ่านตอนฟรีได้แล้ว! วันนี้ 

แฟนๆท่านใดสนใจอ่านล่วงหน้าซื้อ coin อุดหนุนให้กำลังใจไรท์ได้เลยนะคะ

ช่วงนี้นิยายและการ์ตูนแนวโรแมนติก แฟนตาซี ดราม่ากำลังฮิตกันในหมู่ Webtoon และ เว็บโนเวลมากเลยค่ะ 

ไรท์หวังว่าจะได้รับโอกาสดีๆจากนักอ่านทุกท่านอีกครั้งนะคะ ขอบคุณค่ะ

          ก่อนการหมั้นของชาริสากับพันโทธนาเพียงไม่กี่วัน เมื่อ'ชาริสา'ตัดสินใจสลับตัวกับน้องสาวฝาแฝดชาวจุฬารัตน์บุรีนาม 'ชาสิตา' เพื่อเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเมืองนอนเป็นครั้งสุดท้าย

.หญิงสาวไม่คาดคิดเลยว่าการเดินทางครั้งนี้จะเปลี่ยนชีวิตเธอให้ผูกพันกับดินแดนผู้ครอบครอง "คีรีศิธร"อัญมณีเลอค่าแห่งรัฐศิธร ภายใต้การดูแลของท่านผู้นำหนุ่มเจ้าของนัยน์ตาคมกริบทระนง 'วาคิม กาโซ นีแบร์' และโชคชะตาของชาริสาบนดินแดนที่ราบสูงศิธร ก็เริ่มต้นนับตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมา

.สุดท้ายแล้วเมื่อหน้าที่จำเป็นต้องมาก่อนเรื่องหัวใจ ชาริสาจะเลือกหนทางใดระหว่างเขาคนนั้นผู้ดุดันกับว่าที่คู่หมั้นหนุ่มผู้แสนอ่อนโยน

 

        “เอี๊ยด” เสียงเบรกกะทันหัน  หญิงสาวหลุดจากภวังค์ ฝืนตัวเองไม่ให้หน้าคะมำไปยังแรงเหวี่ยง

“เกิดอะไรขึ้นคะ” หล่อนร้องถามร้อนใจ

“คุณชาสิตาครับ มีกลุ่มคนมาดักหน้ารถเราครับ” เขาตอบกลับร้อนรนไม่แพ้กัน และยังไม่ทันที่หล่อนจะชะโงกตัวไปมอง ประตูรถก็ถูกเปิดออกทันที สายตาหล่อนหันขวับมาทางผู้แปลกหน้าที่เพิ่งกระชากประตูออก ปะทะกับดวงตาดำขลับสีรัตติกาลคู่คม ภายใต้ชุดสีดำสนิทรัดกุม

“คุณต้องการการอะไร” เสียงร้องถามสั่นแกมกล้า ให้ตายเหอะ หล่อนสาบานนะว่าเห็นท่วงท่าย่างสุขุมของชายแปลกหน้าสะดุดนิดหนึ่งคล้ายลังเล และเพราะอาการนั้นทำให้หล่อนตัดสินใจพูดประโยคถัดไปด้วยคิดว่าคนเหล่านั้นคือโจรป่าทั่วไป

 “ฉันชาสิตา เป็นตัวแทนของท่านนายพลอินทัชที่มาปฎิบัติหน้าที่แทนท่าน ” หล่อนคาดว่าจะได้เห็นคนพวกนั้นถอยกรูด เนื่องจากเกรงกลัวชื่อเสียงของท่านผู้นำสูงสุด แต่เปล่าเลย หล่อนกลับเห็นดวงตาดำขลับนั้นยิ้มเยาะ ภายใต้ผ้าคลุมหน้าสีดำ ก่อนที่เสียงทุ้มน่าเกรงขามนั้นจะลอดผ่านผ้ามาเยียบเย็น

“งั้นก็…ยินดีต้อนรับสู่เมืองศิธร...มิสชาสิตา”

ดวงตาหล่อนเบิกค้างด้วยความตกใจ คนแปลกหน้าตัวใหญ่ก้าวเข้ามาในรถตู้ทันที มือข้างหนึ่งปิดปากหล่อนไว้เพื่อไม่ให้ร้องเสียงดัง และด้วยความความรวดเร็วมืออีกข้างก็คว้าผ้าผืนเล็กที่มีกลิ่นฉุนโปะไปที่จมูกของเธอ หล่อนพยายามดิ้นรนด้วยสัญชาตญาณตื่นสู้ แม้รู้ว่าพละกำลังนั้นเริ่มอ่อนแรง และในที่สุดก็สลบไปเพราะฤทธิ์ยา

 

 ######################################
 

 สายตาคมตวัดมายังร่างบางระหงซึ่งกำลังวุ่นวายหาอะไรสักอย่างบนเตียง เขาก็จำหล่อนได้ทันทีในวินาทีนั้น พร้อมกับความโกรธเกรี้ยวพุ่งทะยาน นี่เขาใจอ่อนเกินไปใช่ไหมที่รู้สึกผิดเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นเมื่อคืน และหลงคิดว่าหล่อนหมดฤทธิ์ แค่เหตุผลนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยน้ำเสียงเฉียบขาดทรงพลัง

“คุณกำลังทำอะไร...มิสชาสิตา” เสียงนั้นกังวานเกรี้ยวขึงส่งผลให้ชาริสาหันไปทางต้นเสียง และภาพนั้นก็ทำให้หล่อนตาค้างหยุดหายใจไปชั่วขณะ 

ภาพชายแปลกหน้ารูปร่างใหญ่กำยำ ภายใต้เครื่องแบบทหารสีเลือดนก ใบหน้าคมเข้มนั้นดูโกรธจัด เขาสาวเท้ายาวๆ ตรงเข้ามา หล่อนจึงรีบลุกจากเตียงนอนละถอยกรูดไปติดกำแพงอย่างหาที่พึ่ง เห็นเขาย่างสามขุมใกล้เข้ามา และชายคนนี้คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากท่านผู้นำเจ้าของห้องที่หล่อนเรียกหามาตลอดคืน

“เอ่อ...ฉะ...ฉัน” เสียงหล่อนตะกุกตะกัก เส้นสมองตีบตันไปเสียหมด เมื่อเผลอเข้าสบกับแววสีนิลมาดร้ายนั้น ได้ยินเสียงเขาหัวเราะเยาะในลำคอพร้อมประโยคเราะร้ายซึ่งเขาตั้งใจนำมากระแทกกระทั้นหล่อนโดยเฉพาะ

 “นี่หรือ...คือการกระทำในฐานะเพื่อนมนุษย์จากพวกคนเมือง เข้ามาในห้องคนอื่นโดยพละการและรื้อข้าวของอย่างนี้” ชาริสาหน้าคร้ามเป็นสีเข้มทันที เพราะนี่คือวาจาเสียดแทงที่หล่อนตั้งใจส่งสารถึงเขาเมื่อคืนนี้ 

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ชาริสาบังเกิดความอับอายมากขนาดนี้ ความละอาย ความกรุ่นโกรธ เปลี่ยนให้ลมหายใจหล่อนติดขัด และความกลัวก็ทำให้หล่อนแทบสิ้นสติ เมื่ออยู่ๆ ได้ยินเสียงพูดของแมมีดังสะท้อนก้องไปทั่วห้อง

‘ท่านวาคิมถ้ารู้ว่าใครเป็นขโมย คนนั้นจะถูกตัดมือ...เคยมีมาแล้วด้วย’ 

 ดวงตารื้นน้ำตาจ้องปะทะสายตาดำคมเคียดคู่นั้น ซึ่งกำลังขมวดคิ้วยุ่งเหยิงและมองมาอย่างคาดคั้น

“ฉันไม่ได้ยุ่งกับข้าวของคุณ ฉันมาเอาโทรศัพท์ของฉันคืน...คุณวาคิม”

หญิงสาวเรียกชื่อเขาเต็มยศนำความแปลกใจให้เขาบ้างเล็กน้อยที่หล่อนกล้าเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ ทั้งที่ตัวสั่นอย่างฝืนกลัวอยู่แท้ๆ เขาเหลือบไปมองสัมภาระบนเตียงซึ่งถูกเทกระจัดกระจาย ก่อนหันมากระตุกยิ้มเยียบเย็นให้หล่อน

“ผิดไปแล้ว มิสชาสิตา” เสียงเขาเยาะหยัน ร่างคุกคามใหญ่โตผสานกับแววตาสีดำทะมึนบังคับให้หล่อนไม่อาจละสายตาจากริมฝีปากนั้น “...เพราะนับตั้งแต่วินาทีที่คุณเหยียบเข้ามาในดินแดนรัฐศิธร ก็ไม่มีของชิ้นไหนเลยที่เป็นของคุณ แม้กระทั่งตัวคุณเอง”

ชาริสาตกตะลึง หล่อนนึกกลัวถึงขีดสุด พยายามทำได้เพียงแค่กลั้นลมหายใจฝืนบังคับไม่ให้เสียงสั่น

“ละ...แล้วคุณจับฉันมาทำไม...มีเหตุผลอะไร”

วาคิมไม่ตอบ เขาหัวเราะในลำคอ ก่อนตะโกนเรียกแมมีเสียงดัง สักพักเด็กสาวก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาทันเห็นภาพหญิงสาวยืนตัวสั่นเป็นลูกนก คล้ายก้าวขาไม่ออก ส่วนชายหนุ่มหันมาจ้องตาเด็กสาวด้วยสายตาดุเอาเรื่อง 

สำหรับท่านใดที่สะดวกเล่น Facebook สามารถเข้าไปกดถูกใจ และให้กำลังใจ ได้ที่เพจ สิรินพรรณ นักเขียนนิยายสไตล์หวานซึ้ง ได้นะคะ 
            หรือเพื่อนๆอยากติดตามอ่านต่อเนื่องบนเวป ก็สามารถ add fan club ได้นะคะ ซึ่งมีขั้นตอนง่ายๆดังนี้ค่ะ คือต้องสมัครเป็นสมาชิกเด็กดีก่อน และกดบันทึกเป็น Favorite (สัญลักษณ์รูปดาว) เพื่อนๆก็จะไม่พลาดการติดตามทุกตอนแล้วล่ะค่ะ

สนใจนิยาย อีบุ๊ค E-book  โหลดได้ที่ meb book แล้ววันนี้